تويت
اللهم صل علي محمد و ال محمد
س: آيا اگر از دهان شخص روزه دار خون بيايد، روزه اش باطل مىشود؟
ج: روزه به سبب آن باطل نمىشود ولى واجب است از رسيدن خون به حلق جلوگيرى كند.
س: نوعى داروى طبى براى اشخاص مبتلا به تنگى نفس شديد وجود دارد كه عبارت است از يك قوطى كه در آن مايع فشرده شده وجود دارد و با فشار دادن آن داروى مايع بصورت پودر گاز از طريق دهان وارد ريه شخص بيمار شده و موجب تسكين حال وى مىگردد. گاهى بيمار مجبور مىشود در يك روز چندين بار از آن استفاده كند، آيا با وجود استفاده از اين دارو، روزه گرفتن جايز است؟ با توجه به اينكه بدون استفاده از آن روزه گرفتن غيرممكن و يا بسيار سخت خواهد بود.
ج: اگر ماده اى كه از طريق دهان وارد ريه مىشود، فقط هوا باشد، ضررى براى روزه ندارد، ولى اگر هواى فشرده شده همراه با دارويى هر چند بصورت گاز يا پودر باشد و وارد حلق شود صحت روزه محل اشكال است و بايد از آن اجتناب شود، و اگر روزه گرفتن بدون آن دارو ممكن نباشد مگر با تحمل مشقت و سختى، استفاده از آن جايز خواهد بود.
س: من در بيشتر روزها آب دهانم با خونى كه از لثه هايم مىآيد مخلوط مىشود و گاهى نمىدانم آب دهانى كه فرو مىبرم همراه با خون است يا خير؟ روزه ام با اين حال چه حكمى دارد؟ اميدوارم مرا راهنمايى فرمائيد.
ج: اگر خون لثه در آب دهان مستهلك شود، محكوم به طهارت است و بلعيدن آن اشكال ندارد و مبطل روزه نيست، و همچنين در صورت شك در همراه بودن آب دهان با خون، فرو بردن آن اشكال ندارد و به صحت روزه ضرر نمىزند.
س: در يكى از روزهاى ماه رمضان روزه گرفتم ولى دندانهايم را مسواك نزدم، و بدون اينكه باقيمانده غذاهاى لابلاى دندانها را عمدا ببلعم، خودبخود بلعيده شده است. آيا قضاى روزه آن روز بر من واجب است؟
ج: اگر علم به وجود باقيمانده غذا در بين دندانهايتان و يا علم به رسيدن آن به حلق نداشته ايد و فرو رفتن آن هم عمدى و با التفات نبوده، چيزى در رابطه با روزه بر شما واجب نيست.
س: از لثه شخص روزه دارى خون زيادى خارج مىشود، آيا روزه اش باطل مىشود؟ و آيا براى او ريختن آب با ظرف بر سرش جايز است؟
ج: با خروج خون از لثه تا آن را فرو نبرده است، روزه اش باطل نمىشود، همچنين ريختن آب بر روى سر توسط ظرف و مانند آن به صحت روزه ضرر نمىرساند.
س: نظر شريف جنابعالى درباره تزريق آمپول توسط دندانپزشك و ساير تزريقات نسبت به روزه داران در ماه مبارك رمضان، چيست؟
ج: تزريق آمپول براى روزه داران، اشكال ندارد مگر سرمهاى غذائى كه احوط، اجتناب از آن در حالت روزه است.
س: آيا رساندن مايعات مغذى به بدن از طريق رگها كه در بيمارستانها معمول است، روزه را باطل مىكند يا خير؟
ج: رساندن مايعات مغذى از طريق رگها به بدن در حال روزه محل اشكال است، لذا احتياط به پرهيز از آن، ترك نشود.
س: آيا خوردن قرص فشار خون در حال روزه جايز است يا خير؟
ج: اگر خوردن آن در ماه رمضان براى درمان فشار خون ضرورى باشد، اشكال ندارد، ولى با خوردن آن روزه باطل مىشود.
س: اگر من و بعضى از مردم بر اين عقيده باشيم كه بر استفاده از قرصها جهت مداوا عنوان خوردن و آشاميدن صدق نمىكند، آيا عمل به آن جايز است و به روزهام ضرر نمىزند؟
ج: اگر استفاده از آن قرصها به صورت شياف باشد، به روزه ضرر نمىرساند، ولى اگر به صورت بلعيدن باشد، روزه را باطل مىكند.
س: آيا تبعيت از اهل سنت در وقت افطار روزه در مراسم عمومى و مجالس رسمى و غير آن، جايز است؟ اگر مكلّف تشخيص دهد كه اين متابعت از موارد تقيه نيست و دليلى براى التزام به آن وجود ندارد، وظيفه اش چيست؟
ج: تبعيت از ديگران در افطار روزه بدون احراز دخول وقت افطار، جايز نيست، و اگر از موارد تقيه باشد افطار جايز است ولى روزه آن روز قضا دارد، و جايز نيست بطور اختيارى افطار نمايد مگر بعد از آنكه داخل شدن شب و پايان يافتن روز را با يقين حسى و يا با حجت شرعى احراز نمايد.
س: اگر روزه دار باشم و مادرم مرا وادار به خوردن غذا يا نوشيدن كند، آيا روزه ام باطل مىشود؟
ج: خوردن و آشاميدن روزه را باطل مىكند هر چند بر اثر درخواست و اصرار شخص ديگرى باشد.
س: اگر چيزى به زور وارد دهان روزه دار شود و يا سر او به همان صورت داخل آب گردد، آيا روزه اش باطل مىشود؟ و اگر وادار به باطل كردن روزه اش شود، مثلا به او بگويند كه اگر روزه ات را نخورى، ضررى به خودت يا مالت وارد مىسازيم، او هم براى دفع اين ضرر غذا بخورد، آيا روزه اش صحيح است؟
ج: روزه شخص روزه دار با داخل شدن چيزى در حلقش بدون اختيار و يا با فرو بردن سرش به همان صورت به زير آب باطل نمىشود، ولى اگر خودش بر اثر اكراه ديگرى مرتكب مفطرى شود، روزه اش باطل خواهد شد.
س: اگر روزه دار جاهل باشد به اينكه تا به حد ترخص نرسيده نبايد قبل از زوال افطار كند، و قبل از حد ترخص به اين اعتبار كه مسافر است، افطار نمايد، روزه اين شخص چه حكمى دارد؟ آيا قضا بر او واجب است يا حكم ديگرى دارد؟
ج: حكم او همان حكم افطار عمدى است.
س: اگر روزه دار آمپولهاى غذائى و ويتامين تزريق كند، روزه اش چه حكمى دارد؟
ج: اگر آمپول غذائى باشد و از طريق رگ تزريق شود، احوط اين است كه شخص روزه دار از آن اجتناب كند و اگر از آن استفاده كرد، احوط اين است كه قضاى روزه آن روز را بجا آورد.
س: شخص روزه دارى در خلال ايام ماه مبارك رمضان مرتكب كارى مىشود كه معتقد است به روزه اش ضرر مىرساند، ولى بعد از ماه رمضان براى وى آشكار مىشود كه آن كار ضررى براى روزه اش نداشته است، روزه او چه حكمى دارد؟
ج: اگر قصد شكستن روزه اش را نداشته و مرتكب عملى هم كه واقعا ً روزه را باطل مىكند نشده، روزه اش صحيح است.
س: آيا اگر از دهان شخص روزه دار خون بيايد، روزه اش باطل مىشود؟
ج: روزه به سبب آن باطل نمىشود ولى واجب است از رسيدن خون به حلق جلوگيرى كند.
س: نوعى داروى طبى براى اشخاص مبتلا به تنگى نفس شديد وجود دارد كه عبارت است از يك قوطى كه در آن مايع فشرده شده وجود دارد و با فشار دادن آن داروى مايع بصورت پودر گاز از طريق دهان وارد ريه شخص بيمار شده و موجب تسكين حال وى مىگردد. گاهى بيمار مجبور مىشود در يك روز چندين بار از آن استفاده كند، آيا با وجود استفاده از اين دارو، روزه گرفتن جايز است؟ با توجه به اينكه بدون استفاده از آن روزه گرفتن غيرممكن و يا بسيار سخت خواهد بود.
ج: اگر ماده اى كه از طريق دهان وارد ريه مىشود، فقط هوا باشد، ضررى براى روزه ندارد، ولى اگر هواى فشرده شده همراه با دارويى هر چند بصورت گاز يا پودر باشد و وارد حلق شود صحت روزه محل اشكال است و بايد از آن اجتناب شود، و اگر روزه گرفتن بدون آن دارو ممكن نباشد مگر با تحمل مشقت و سختى، استفاده از آن جايز خواهد بود.
س: من در بيشتر روزها آب دهانم با خونى كه از لثه هايم مىآيد مخلوط مىشود و گاهى نمىدانم آب دهانى كه فرو مىبرم همراه با خون است يا خير؟ روزه ام با اين حال چه حكمى دارد؟ اميدوارم مرا راهنمايى فرمائيد.
ج: اگر خون لثه در آب دهان مستهلك شود، محكوم به طهارت است و بلعيدن آن اشكال ندارد و مبطل روزه نيست، و همچنين در صورت شك در همراه بودن آب دهان با خون، فرو بردن آن اشكال ندارد و به صحت روزه ضرر نمىزند.
س: در يكى از روزهاى ماه رمضان روزه گرفتم ولى دندانهايم را مسواك نزدم، و بدون اينكه باقيمانده غذاهاى لابلاى دندانها را عمدا ببلعم، خودبخود بلعيده شده است. آيا قضاى روزه آن روز بر من واجب است؟
ج: اگر علم به وجود باقيمانده غذا در بين دندانهايتان و يا علم به رسيدن آن به حلق نداشته ايد و فرو رفتن آن هم عمدى و با التفات نبوده، چيزى در رابطه با روزه بر شما واجب نيست.
س: از لثه شخص روزه دارى خون زيادى خارج مىشود، آيا روزه اش باطل مىشود؟ و آيا براى او ريختن آب با ظرف بر سرش جايز است؟
ج: با خروج خون از لثه تا آن را فرو نبرده است، روزه اش باطل نمىشود، همچنين ريختن آب بر روى سر توسط ظرف و مانند آن به صحت روزه ضرر نمىرساند.
س: نظر شريف جنابعالى درباره تزريق آمپول توسط دندانپزشك و ساير تزريقات نسبت به روزه داران در ماه مبارك رمضان، چيست؟
ج: تزريق آمپول براى روزه داران، اشكال ندارد مگر سرمهاى غذائى كه احوط، اجتناب از آن در حالت روزه است.
س: آيا رساندن مايعات مغذى به بدن از طريق رگها كه در بيمارستانها معمول است، روزه را باطل مىكند يا خير؟
ج: رساندن مايعات مغذى از طريق رگها به بدن در حال روزه محل اشكال است، لذا احتياط به پرهيز از آن، ترك نشود.
س: آيا خوردن قرص فشار خون در حال روزه جايز است يا خير؟
ج: اگر خوردن آن در ماه رمضان براى درمان فشار خون ضرورى باشد، اشكال ندارد، ولى با خوردن آن روزه باطل مىشود.
س: اگر من و بعضى از مردم بر اين عقيده باشيم كه بر استفاده از قرصها جهت مداوا عنوان خوردن و آشاميدن صدق نمىكند، آيا عمل به آن جايز است و به روزهام ضرر نمىزند؟
ج: اگر استفاده از آن قرصها به صورت شياف باشد، به روزه ضرر نمىرساند، ولى اگر به صورت بلعيدن باشد، روزه را باطل مىكند.
س: آيا تبعيت از اهل سنت در وقت افطار روزه در مراسم عمومى و مجالس رسمى و غير آن، جايز است؟ اگر مكلّف تشخيص دهد كه اين متابعت از موارد تقيه نيست و دليلى براى التزام به آن وجود ندارد، وظيفه اش چيست؟
ج: تبعيت از ديگران در افطار روزه بدون احراز دخول وقت افطار، جايز نيست، و اگر از موارد تقيه باشد افطار جايز است ولى روزه آن روز قضا دارد، و جايز نيست بطور اختيارى افطار نمايد مگر بعد از آنكه داخل شدن شب و پايان يافتن روز را با يقين حسى و يا با حجت شرعى احراز نمايد.
س: اگر روزه دار باشم و مادرم مرا وادار به خوردن غذا يا نوشيدن كند، آيا روزه ام باطل مىشود؟
ج: خوردن و آشاميدن روزه را باطل مىكند هر چند بر اثر درخواست و اصرار شخص ديگرى باشد.
س: اگر چيزى به زور وارد دهان روزه دار شود و يا سر او به همان صورت داخل آب گردد، آيا روزه اش باطل مىشود؟ و اگر وادار به باطل كردن روزه اش شود، مثلا به او بگويند كه اگر روزه ات را نخورى، ضررى به خودت يا مالت وارد مىسازيم، او هم براى دفع اين ضرر غذا بخورد، آيا روزه اش صحيح است؟
ج: روزه شخص روزه دار با داخل شدن چيزى در حلقش بدون اختيار و يا با فرو بردن سرش به همان صورت به زير آب باطل نمىشود، ولى اگر خودش بر اثر اكراه ديگرى مرتكب مفطرى شود، روزه اش باطل خواهد شد.
س: اگر روزه دار جاهل باشد به اينكه تا به حد ترخص نرسيده نبايد قبل از زوال افطار كند، و قبل از حد ترخص به اين اعتبار كه مسافر است، افطار نمايد، روزه اين شخص چه حكمى دارد؟ آيا قضا بر او واجب است يا حكم ديگرى دارد؟
ج: حكم او همان حكم افطار عمدى است.
س: اگر روزه دار آمپولهاى غذائى و ويتامين تزريق كند، روزه اش چه حكمى دارد؟
ج: اگر آمپول غذائى باشد و از طريق رگ تزريق شود، احوط اين است كه شخص روزه دار از آن اجتناب كند و اگر از آن استفاده كرد، احوط اين است كه قضاى روزه آن روز را بجا آورد.
س: شخص روزه دارى در خلال ايام ماه مبارك رمضان مرتكب كارى مىشود كه معتقد است به روزه اش ضرر مىرساند، ولى بعد از ماه رمضان براى وى آشكار مىشود كه آن كار ضررى براى روزه اش نداشته است، روزه او چه حكمى دارد؟
ج: اگر قصد شكستن روزه اش را نداشته و مرتكب عملى هم كه واقعا ً روزه را باطل مىكند نشده، روزه اش صحيح است.