تويت
اللهم صل علي محمد و ال محمد
سه سال بعد از هجرتِ مسلمانها به مدینه، نخستین فرزند حضرت علی(ع) و فاطمه(س) در پانزدهم ماه رمضان به دنیا آمد. پیغمبر(ص) به خانه علی(ع) رفت. تولد نوه عزیز خود را به علی(ع) و دخترش فاطمه(س) تبریک گفت. پیامبر(ص) به فرمان خدا اسم نوزاد را «حسن» گذاشت. حسن(ع) هفت سال در کنار پیامبر عزیز ـ این پدربزرگ مهربان ـ زندگی کرد. پیغمبر(ص) او را روی شانه خود می نشاند و می فرمود:«خدایا من دوستش دارم تو هم او را دوست داشته باش.» پیامبر(ص) همچنین درباره امام حسن و امام حسین(ع) فرموده است:«هرکسی حسن و جسین را دوست دارد، مرا دوست دارد و هرکسی نسبت به آن دو کینه و دشمنی داشته باشد، با من دشمن است. حسن و حسین سرور جوانان بهشت هستند. این دو فرزند من، امام اند چه قیام کنند و چه قیام نکنند.»
رسول اکرم(ص) : خدایا براستی من حسن را دوست دارم؛ پس تو نیز او را دوست بدار و محبانش را نیز دوست دار(1).
امام سجاد(ع) : حسن بن علی(ع) عابدترین، زاهدترین و فاضل ترین مردمان زمان خود بود و آن هنگام که به نماز می ایستاد بدنش می لرزید از آنجا که خویشتن را در محضر پروردگار عزوجل می دید و چون بهشت و دوزخ را یاد می کرد لرزه بر اندامش می افتاد، و در هیچ حالی دیده نمی شد مگر آن که به ذکر خداوند سبحان مشغول بود.(2)
رسول اکرم(ص) : و اما حسن(ع) پسر و فرزند و پاره تنی از من است. او نور چشم و روشنی قلب و میوه دل من است. او سید جوانان اهل بهشت و حجت خدای بر امت است. فرمان او فرمان من و گفته او گفته من است. هرکه او را پیروی کند از من است و هر که او را نافرمانی کند از من نیست چون او را نگاه می کنم به یاد آورم آنچه بعد از من بر او از ذلت و خواری آید. پیوسته فرمان به دست او باشد تا آن که از سر ظلم و عداوت به زهر کشته شود. در آن هنگام فرشتگان و ساکنان هفت آسمان برای مرگش بگریند و همه چیز حتی پرندگان در میان آسمان و ماهیان در عمق آب برایش بگریند.(3)
پی نوشتها :
1ـ کنز العمال 2ـ امالی صدوق 3ـ امالی صدوق
رسول اکرم(ص) : خدایا براستی من حسن را دوست دارم؛ پس تو نیز او را دوست بدار و محبانش را نیز دوست دار(1).
امام سجاد(ع) : حسن بن علی(ع) عابدترین، زاهدترین و فاضل ترین مردمان زمان خود بود و آن هنگام که به نماز می ایستاد بدنش می لرزید از آنجا که خویشتن را در محضر پروردگار عزوجل می دید و چون بهشت و دوزخ را یاد می کرد لرزه بر اندامش می افتاد، و در هیچ حالی دیده نمی شد مگر آن که به ذکر خداوند سبحان مشغول بود.(2)
رسول اکرم(ص) : و اما حسن(ع) پسر و فرزند و پاره تنی از من است. او نور چشم و روشنی قلب و میوه دل من است. او سید جوانان اهل بهشت و حجت خدای بر امت است. فرمان او فرمان من و گفته او گفته من است. هرکه او را پیروی کند از من است و هر که او را نافرمانی کند از من نیست چون او را نگاه می کنم به یاد آورم آنچه بعد از من بر او از ذلت و خواری آید. پیوسته فرمان به دست او باشد تا آن که از سر ظلم و عداوت به زهر کشته شود. در آن هنگام فرشتگان و ساکنان هفت آسمان برای مرگش بگریند و همه چیز حتی پرندگان در میان آسمان و ماهیان در عمق آب برایش بگریند.(3)
پی نوشتها :
1ـ کنز العمال 2ـ امالی صدوق 3ـ امالی صدوق