تويت
اللهم صل علي محمد و ال محمد
س1: چرا در زمان امير مؤمنان على(ع) اوضاع آرام نشده و مكتب حاكميت نيافت؟ و چرا آن حضرت پيوسته مشغول جنگ جمل يا صفين و يا نهروان بود؟
ج: جنگ با رئيس دولتى دليل بر عدم آرامى اوضاع و عدم حاكميت مكتب نيست، چنانچه در زمان پيامبر بزرگ هم دهها جنگ رخ داد، پس جنگ با يك رهبر دليل بر عدم قدرت و حاكميت او و يا مكتبش نيست.
س2: پس چرا آن حضرت از كار ياران و اطرافيان خودش آه مىكشيد، و تأسف مىخورد؟
ج: زيرا آن حضرت مىخواست بدون كيفر دادن به افراد و بدون خونريزى، كشور را اداره كند، و بجاى مجازات افراد و خشونت با تبهكاران، منطق را حاكم كند تا اسوه باشد و رحمت اسلامى را به مرحله اجرا گذارد، چرا كه خداوند متعال ارحم الراحمين است، و در روايات چنين آمده كه: به اخلاق خدائى خو بگيريد، و همچنين پيامبر بزرگ اسلام (ص) رحمتى براى تمامى عالميان بوده، و على(ع) نيز رحمت براى همگان بود.
و اگر امير مؤمنان آدمكشى، خونريزى، زندان و شكنجه مىكرد، تا به امروز يك فرمانرواى نمونه و شايستهاى براى جهانيان جهت حل مشكلاتشان نبود، همانطورى كه آقاى (برناردشو) در حق پيامبر (ص) مىگويد: (محمد است كه اگر امروزه زنده و برانگيخته شود، مىتواند مشكلات جهانيان را حل كند).
و لذا مشاهده مىشود كه امام على(ع) كسانى را كه ناسزايش گفتند، آزارش دادند و مورد اهانت قرارش دادند، مورد عفو و بخشش قرار داد.
و حتى هنگامى كه عدهاى بر عليه آن امام عظيمالشأن دست به تظاهرات زدند، امام نخست فرزندش امام حسن(ع) را به سوى آنان فرستاد تا ارشاد شان كند، و هنگامى كه اصرار آنان را بر تظاهرات ضد خود ديد، آزادشان گذاشت و اين آيه شريفه را تلاوت فرمود (و من يشاقق الرسول من بعد ما تبين له الهدى و يتبع غـير سبيل المـؤمنين نولـه ما تولى و نصله جهنم و سائت مصيراً)(1) يعنى: كسى كه با پيامبر ستيزه جوئى كند، پس از آنكه راه هدايت برايش شناخته شده، و جز راه مؤمنان را پيروى كند، با آنچه كه دوست داشت قرارش داده، و به جهنم واصلش مىكنيم، و جهنم بدسرنوشتى است.
بنا بر اين قدرت و حاكميت امير مؤمنان(ع) استوار بود:
1 ـ هميشه وجدان و روح آن حضرت آسوده خاطر بود به حدى كه هنگام شهادت فرمود: بخداى كعبه رستگار شدم.
2 ـ عموم مسلمين رضايت كامل از رفتار امام داشتند، جز تعدادى از سودجويان و طمعكاران، و اين طبيعى است كه هر دولت و رئيس دولتى يك عده سودجو، ناراضى و مخالف دارد و به همين جهت است كه مىبينيم در مدت حكومت آنحضرت هيچكس به فكر ترور او نبوده و جز شخصى تبهكار از روى حقد و كينه درونى و شهوت جنسى، و گمان مىرود كه اصل توطئه آن حضرت از سوى معاويه طرح ريزى شده بود، طبق پارهاى از شواهد تاريخى.
و لذا به هنگام شهادت امير مؤمنان(ع) مردم طورى گريه و ناله مىكردند مثل ايام رحلت پيامبر اسلام(ص).
3 ـ از روز شهادت بلكه از روز ولادت آن حضرت تا به امروز بهترين ياد و نام را در جوامع انسانى از خود بجاى گذاشته، و امروز نام مبارك او بر فراز مأذنهها، منابر، راديوها، تلويزيونها و مطبوعات با كمال احترام و عظمت برده مىشود، و او تنها امامى است كه شيعيان واهل سنت اتفاق نظر بر خلافت او پس از پيامبر اسلام دارند، منتهى شيعيان او را خليفه نخستين پيامبر خدا (ص)، و اهل سنت او را خليفه چهارم مىشمارند.
4 ـ همچنين فرزندان برومند آن حضرت يكى پس از ديگرى تا به امروز مورد احترام تمام جهانيان و محافل علمى هستند، و اين جز براى امير مؤمنان، براى شخص ديگرى معروف نيست كه فرزندانش تا اين درجه مورد احترام همگان باشند.
5 ـ زير پرچم آن حضرت دولتهاى شيعه در تاريخ اسلام تشكيل يافت از قبيل دودمان آل بويه، صفويه، طباطبائيان، حمدانيان، فاطميان، ادريسيان، قطب شاهيان و جز اينها از دهها دولتهاى شيعى مذهبى كه زمان كشورهاى اسلامى را پساز آن امام به مدت كوتاهى تا به امروز به دست گرفتهاند، و اين به معنى تأييد ما از تمامى آن دولتها و كارهايشان نيست، بلكه مىخواهيم بگوئيم كه يكى از بزرگترين عوامل سعادت و حاكميت يك انسان اين است كه بنام و شهرت او دولتهائى تشكيل و بر سر كار آيند.
6 ـ بارگاه آن پيشواى عظيمالشأن در شهر نجف اشرف هميشه محور دلها بوده، چنانكه در زمان حضرت امام جعفر صادق(ع) بلكه پيش از او نيز تا به امروز اين مطلب عيانست، و هر سال ميليونها انسان به زيارت بارگاه شريف او شرفياب مىشوند و اگر آزادى در كشورهاى اسلامى رعايت مىشد، مىديديم كه امروزه شهر نجف اشرف يكى از بزرگترين شهرهاى جهان بود، و شايد بتوان گفت در حدود پنجاه ميليون انسان در كنار مرقد مقدس مولاى متقيان در اين شهر مقدس اقامت مىگزيدند، اما متأسفانه اتحاد شرق و غرب بر عليه اسلام و تخلف مسلمين و مرزبندى و جدائى كشورهاى اسلامى از يكديگر، همراه با فشارهاى رو به افزايش استعمار بر مسلمين و بويژه بر شيعيان موجب عدم تحقق اين هدف گشته، و اينجانب اميد دارم كه انشاء الله به زودى روزى خواهد آمد كه نجف اشرف چنين شود، و ميليونها نفر هر ماه و هر روز به زيارت مولاى متقيان شرفياب شوند، همانطور كه هماكنون خوشبختانه در زوار بارگاه مقدس حضرت امام رضا(ع) مشاهده مىشود كه ايرانيان چگونه به زيارت آن امام بزرگ مىشتابند، و گاهى اوقات مثل ايام تعطيلات تابستان زوار امام رضا (ع) هر سال از مرز پنج ميليون زائر مىگذرند، با وجودى كه بيشتر زوار امام رضا ايرانى هستند، و دولتهاى كشورهاى اسلامى ملتهاى خود را از زيارت آن حضرت در خراسان باز داشته و ممانعت مىكنند، و بايد دانست كه در حال حاضر جمعيت شيعيان سراسر جهان در حدود پانصد ميليون نفر است كه در شوروى، چين، هند، پاكستان، افغانستان، اندونزى، يمن، كشورهاى خليج، عراق، سوريه، لبنان، تركيه و ايران و غيره پخش هستند.
1 ـ سوره نساء، آيه115 .
س1: چرا در زمان امير مؤمنان على(ع) اوضاع آرام نشده و مكتب حاكميت نيافت؟ و چرا آن حضرت پيوسته مشغول جنگ جمل يا صفين و يا نهروان بود؟
ج: جنگ با رئيس دولتى دليل بر عدم آرامى اوضاع و عدم حاكميت مكتب نيست، چنانچه در زمان پيامبر بزرگ هم دهها جنگ رخ داد، پس جنگ با يك رهبر دليل بر عدم قدرت و حاكميت او و يا مكتبش نيست.
س2: پس چرا آن حضرت از كار ياران و اطرافيان خودش آه مىكشيد، و تأسف مىخورد؟
ج: زيرا آن حضرت مىخواست بدون كيفر دادن به افراد و بدون خونريزى، كشور را اداره كند، و بجاى مجازات افراد و خشونت با تبهكاران، منطق را حاكم كند تا اسوه باشد و رحمت اسلامى را به مرحله اجرا گذارد، چرا كه خداوند متعال ارحم الراحمين است، و در روايات چنين آمده كه: به اخلاق خدائى خو بگيريد، و همچنين پيامبر بزرگ اسلام (ص) رحمتى براى تمامى عالميان بوده، و على(ع) نيز رحمت براى همگان بود.
و اگر امير مؤمنان آدمكشى، خونريزى، زندان و شكنجه مىكرد، تا به امروز يك فرمانرواى نمونه و شايستهاى براى جهانيان جهت حل مشكلاتشان نبود، همانطورى كه آقاى (برناردشو) در حق پيامبر (ص) مىگويد: (محمد است كه اگر امروزه زنده و برانگيخته شود، مىتواند مشكلات جهانيان را حل كند).
و لذا مشاهده مىشود كه امام على(ع) كسانى را كه ناسزايش گفتند، آزارش دادند و مورد اهانت قرارش دادند، مورد عفو و بخشش قرار داد.
و حتى هنگامى كه عدهاى بر عليه آن امام عظيمالشأن دست به تظاهرات زدند، امام نخست فرزندش امام حسن(ع) را به سوى آنان فرستاد تا ارشاد شان كند، و هنگامى كه اصرار آنان را بر تظاهرات ضد خود ديد، آزادشان گذاشت و اين آيه شريفه را تلاوت فرمود (و من يشاقق الرسول من بعد ما تبين له الهدى و يتبع غـير سبيل المـؤمنين نولـه ما تولى و نصله جهنم و سائت مصيراً)(1) يعنى: كسى كه با پيامبر ستيزه جوئى كند، پس از آنكه راه هدايت برايش شناخته شده، و جز راه مؤمنان را پيروى كند، با آنچه كه دوست داشت قرارش داده، و به جهنم واصلش مىكنيم، و جهنم بدسرنوشتى است.
بنا بر اين قدرت و حاكميت امير مؤمنان(ع) استوار بود:
1 ـ هميشه وجدان و روح آن حضرت آسوده خاطر بود به حدى كه هنگام شهادت فرمود: بخداى كعبه رستگار شدم.
2 ـ عموم مسلمين رضايت كامل از رفتار امام داشتند، جز تعدادى از سودجويان و طمعكاران، و اين طبيعى است كه هر دولت و رئيس دولتى يك عده سودجو، ناراضى و مخالف دارد و به همين جهت است كه مىبينيم در مدت حكومت آنحضرت هيچكس به فكر ترور او نبوده و جز شخصى تبهكار از روى حقد و كينه درونى و شهوت جنسى، و گمان مىرود كه اصل توطئه آن حضرت از سوى معاويه طرح ريزى شده بود، طبق پارهاى از شواهد تاريخى.
و لذا به هنگام شهادت امير مؤمنان(ع) مردم طورى گريه و ناله مىكردند مثل ايام رحلت پيامبر اسلام(ص).
3 ـ از روز شهادت بلكه از روز ولادت آن حضرت تا به امروز بهترين ياد و نام را در جوامع انسانى از خود بجاى گذاشته، و امروز نام مبارك او بر فراز مأذنهها، منابر، راديوها، تلويزيونها و مطبوعات با كمال احترام و عظمت برده مىشود، و او تنها امامى است كه شيعيان واهل سنت اتفاق نظر بر خلافت او پس از پيامبر اسلام دارند، منتهى شيعيان او را خليفه نخستين پيامبر خدا (ص)، و اهل سنت او را خليفه چهارم مىشمارند.
4 ـ همچنين فرزندان برومند آن حضرت يكى پس از ديگرى تا به امروز مورد احترام تمام جهانيان و محافل علمى هستند، و اين جز براى امير مؤمنان، براى شخص ديگرى معروف نيست كه فرزندانش تا اين درجه مورد احترام همگان باشند.
5 ـ زير پرچم آن حضرت دولتهاى شيعه در تاريخ اسلام تشكيل يافت از قبيل دودمان آل بويه، صفويه، طباطبائيان، حمدانيان، فاطميان، ادريسيان، قطب شاهيان و جز اينها از دهها دولتهاى شيعى مذهبى كه زمان كشورهاى اسلامى را پساز آن امام به مدت كوتاهى تا به امروز به دست گرفتهاند، و اين به معنى تأييد ما از تمامى آن دولتها و كارهايشان نيست، بلكه مىخواهيم بگوئيم كه يكى از بزرگترين عوامل سعادت و حاكميت يك انسان اين است كه بنام و شهرت او دولتهائى تشكيل و بر سر كار آيند.
6 ـ بارگاه آن پيشواى عظيمالشأن در شهر نجف اشرف هميشه محور دلها بوده، چنانكه در زمان حضرت امام جعفر صادق(ع) بلكه پيش از او نيز تا به امروز اين مطلب عيانست، و هر سال ميليونها انسان به زيارت بارگاه شريف او شرفياب مىشوند و اگر آزادى در كشورهاى اسلامى رعايت مىشد، مىديديم كه امروزه شهر نجف اشرف يكى از بزرگترين شهرهاى جهان بود، و شايد بتوان گفت در حدود پنجاه ميليون انسان در كنار مرقد مقدس مولاى متقيان در اين شهر مقدس اقامت مىگزيدند، اما متأسفانه اتحاد شرق و غرب بر عليه اسلام و تخلف مسلمين و مرزبندى و جدائى كشورهاى اسلامى از يكديگر، همراه با فشارهاى رو به افزايش استعمار بر مسلمين و بويژه بر شيعيان موجب عدم تحقق اين هدف گشته، و اينجانب اميد دارم كه انشاء الله به زودى روزى خواهد آمد كه نجف اشرف چنين شود، و ميليونها نفر هر ماه و هر روز به زيارت مولاى متقيان شرفياب شوند، همانطور كه هماكنون خوشبختانه در زوار بارگاه مقدس حضرت امام رضا(ع) مشاهده مىشود كه ايرانيان چگونه به زيارت آن امام بزرگ مىشتابند، و گاهى اوقات مثل ايام تعطيلات تابستان زوار امام رضا (ع) هر سال از مرز پنج ميليون زائر مىگذرند، با وجودى كه بيشتر زوار امام رضا ايرانى هستند، و دولتهاى كشورهاى اسلامى ملتهاى خود را از زيارت آن حضرت در خراسان باز داشته و ممانعت مىكنند، و بايد دانست كه در حال حاضر جمعيت شيعيان سراسر جهان در حدود پانصد ميليون نفر است كه در شوروى، چين، هند، پاكستان، افغانستان، اندونزى، يمن، كشورهاى خليج، عراق، سوريه، لبنان، تركيه و ايران و غيره پخش هستند.
1 ـ سوره نساء، آيه115 .