اللهم صل علي محمد و ال محمد
نداهای سه گانه در ماه رجب
امام رضا ( علیه السلام ) : ندایی سر داده می شود که تمام آنها که در دور و نزدیکند آنرا می شنوند و مایه رحمت برای مومنان و عذاب برای کافران است . راوی عرض میکند : پدر و مادرم به فدایتان آن ندا چیست ؟ حضرت پاسخ میدهند : سه صدا در ماه رجب خواهد بود. اولین آنها : بدانید که لعنت خدا شامل حال ظالمین خواهد شد و دومین : ای جمعیت مومنین قیامت(ظهور) نزدیک شده است، و سوم: بدنی نمایان در قرص خورشید دیده می شود که بانگ می زند : آگاه باشید که خداوند فلان بن فلان را برای هلاک ظالمان فرستاده است. در آن هنگام فرج مومنان می آید و خداوند سینه هایشان را شفا می بخشد و گرفتگی دلهایشان را برطرف می کند. الغیبة نعمانی، ص120
دستی در آسمان
امام صادق( علیه السلام ) : نشانه آن روز کف دستی از آسمان در حال اشاره کردن است که مردم به آن نگاه می کنند. بحارالانوار ج52 ص233
چهار فتنه و مصیبت، پس از پیامبر اکرم(ص) حضرت رسول (ص) : بعد از من چهار فتنه بر شما فرود آید که در اولی خونها مباح می شود در دومی خونها و اموال و در سومی خونها و اموال و نوامیس و در چهارمی آشوبی کر و کور جهان را مضطرب می سازد آنچنان که کشتی غول پیکر آبهای مجاور خود را متلاطم میکند. این فتنه شام را در بر می گیرد و عراق را می پوشاند و در جزیرة العرب دست و پا می زند و مردم تلخی حوادث و فشار و آشوب را لمس می کنند آنچنانکه پوست به هنگام دباغی شدن، فشارش را احساس می کند . کسی قدرت یک کلمه حرف زدن را ندارد . این فتنه در نقطه ای آرام نمیشود مگر در نقطه ای دیگر بیداد می کند. الملاحم و الفتن ص17
شدت و کثرت فتنه ها
حضرت رسول (ص) : فتنه ای بر پا می شود و جماعتی گرد هم می آیند و به دنبال آن فتنه دیگری و جماعتی دیگر و سپس فتنه ای دیگر بر می خیزد که تعادل روانی مردان را بر هم میزند گویی دیگر صاحب عقل و اندیشه ای دیده نمی شود . روزگار رهایی ج2 ص895
فتنه در شهر های عراق و سوریه
حضرت علی (ع) : بغداد در اثر شرشها و فتنه ها ویران می شود. شهر واسط (در عراق) در اثر طغیان آب خراب می گردد. مردم آذربایجان به وسیله طاعون هلاک می شوند. مردم موصل (در عراق) از گرسنگی و گرانی می میرند. شهر حلب (در سوریه) زیر صاعقه ها (احتمالا به معنی توپها) از بین می رود. شهر دمشق (در سوریه) در اثر شدت کشت و کشتار ویران می شود و اما بیت المقدس به احترام آثار و نشانه های پیامبران در امان است. الزام الناصب ص176
نداهای سه گانه در ماه رجب
امام رضا ( علیه السلام ) : ندایی سر داده می شود که تمام آنها که در دور و نزدیکند آنرا می شنوند و مایه رحمت برای مومنان و عذاب برای کافران است . راوی عرض میکند : پدر و مادرم به فدایتان آن ندا چیست ؟ حضرت پاسخ میدهند : سه صدا در ماه رجب خواهد بود. اولین آنها : بدانید که لعنت خدا شامل حال ظالمین خواهد شد و دومین : ای جمعیت مومنین قیامت(ظهور) نزدیک شده است، و سوم: بدنی نمایان در قرص خورشید دیده می شود که بانگ می زند : آگاه باشید که خداوند فلان بن فلان را برای هلاک ظالمان فرستاده است. در آن هنگام فرج مومنان می آید و خداوند سینه هایشان را شفا می بخشد و گرفتگی دلهایشان را برطرف می کند. الغیبة نعمانی، ص120
دستی در آسمان
امام صادق( علیه السلام ) : نشانه آن روز کف دستی از آسمان در حال اشاره کردن است که مردم به آن نگاه می کنند. بحارالانوار ج52 ص233
چهار فتنه و مصیبت، پس از پیامبر اکرم(ص) حضرت رسول (ص) : بعد از من چهار فتنه بر شما فرود آید که در اولی خونها مباح می شود در دومی خونها و اموال و در سومی خونها و اموال و نوامیس و در چهارمی آشوبی کر و کور جهان را مضطرب می سازد آنچنان که کشتی غول پیکر آبهای مجاور خود را متلاطم میکند. این فتنه شام را در بر می گیرد و عراق را می پوشاند و در جزیرة العرب دست و پا می زند و مردم تلخی حوادث و فشار و آشوب را لمس می کنند آنچنانکه پوست به هنگام دباغی شدن، فشارش را احساس می کند . کسی قدرت یک کلمه حرف زدن را ندارد . این فتنه در نقطه ای آرام نمیشود مگر در نقطه ای دیگر بیداد می کند. الملاحم و الفتن ص17
شدت و کثرت فتنه ها
حضرت رسول (ص) : فتنه ای بر پا می شود و جماعتی گرد هم می آیند و به دنبال آن فتنه دیگری و جماعتی دیگر و سپس فتنه ای دیگر بر می خیزد که تعادل روانی مردان را بر هم میزند گویی دیگر صاحب عقل و اندیشه ای دیده نمی شود . روزگار رهایی ج2 ص895
فتنه در شهر های عراق و سوریه
حضرت علی (ع) : بغداد در اثر شرشها و فتنه ها ویران می شود. شهر واسط (در عراق) در اثر طغیان آب خراب می گردد. مردم آذربایجان به وسیله طاعون هلاک می شوند. مردم موصل (در عراق) از گرسنگی و گرانی می میرند. شهر حلب (در سوریه) زیر صاعقه ها (احتمالا به معنی توپها) از بین می رود. شهر دمشق (در سوریه) در اثر شدت کشت و کشتار ویران می شود و اما بیت المقدس به احترام آثار و نشانه های پیامبران در امان است. الزام الناصب ص176
تعليق