تويت
واقعه تأسف بار تخريب قبور ائمه بقيع (عليهم السلام) در هشتم شوّال سال 1343 ه.ق به دست فرقه وهابيّت به وقوع پيوست. تا آن زمان بر روي قبر ائمه عليهم‌السلام و ساير بزرگان اسلام كه در مدينه مدفون بودند گنبدها و بناهايي قرار داشت. ائمه بقيع عليهم السلام در بقعه بزرگي كه به طور هشت ضلعي ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفيدكاري شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابيان بر مدينه آنها ضمن تخريب و از بين‌بردن آثاري كه بر روي قبور قرار داشت، مسلمانان را نيز از فيض زيارت بارگاه آن بزرگوار محروم ساختند. از جمله قبوري كه در جريان اين واقعه تأسف بار ويران شد بارگاه امام حسن مجتبي، امام سجاد، امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليهم‌السلام بود.
اين حركت وحشيانه وهابيان جهان اسلام به ويژه ايرانيان را به شدت متاثر كرد و اعتراضات شديد آنان را در پي داشت. علاوه بر ويراني قبور ائمه شيعه، مزار حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر بزرگوار پيامبر اسلام – صلي‌الله عليه و آله و سلم – عباس عموي پيامبر و اسماعيل از فرزندام امام جعفر صادق عليه‌السلام نيز به طور كامل ويران شد. وهابيان از حدود 200 سال پيش به وجود آمدند و بسياري از مسايل دين اسلام را منكر شدند. به عقيده آنها هر كس كه وهابي نباشد مشرك محسوب مي‌شود و بر اين اساس جان و مال و ناموسش مباح است.